Έρχεται στο μυαλό ως ένα από τα αγαπημένα comfort foods, για μεγάλες πείνες και καλές παρέες.
Η ένωση της πατάτας με το τυρί, όποια μορφή κι αν πάρει, θα αφήσει ελάχιστους ασυγκίνητους. Ο λόγος είναι απλός: επειδή συνδυάζει όχι ένα αλλά δύο από τα πιο δημοφιλή και νόστιμα υλικά, αγαπημένα από μικρούς και μεγάλους.
Η πατάτα, είναι ένα αμυλώδες λαχανικό με σημαντική θρεπτική αξία. Είναι ευρύτατα διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο και χρησιμοποιείται σαν βασική τροφή, αφού είναι οικονομική και μπορεί να μαγειρευτεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Το άμυλο είναι το κυρίαρχο θρεπτικό συστατικό στην πατάτα, η οποία επιπλέον περιέχει περισσότερο κάλιο από οποιοδήποτε άλλο φρέσκο λαχανικό και φρούτο, αλλά και βιταμίνες C και κάποιες από το σύμπλεγμα B.
Υπάρχει κάτι πιο νόστιμο και δελεαστικό για τον ουρανίσκο από ένα πιάτο πατάτες τηγανητές; Ναι, υπάρχει! Ένα πιάτο πατάτες τηγανητές με τυρί!
Δεν αρκούμαστε μόνο στη … «fast food» και εισαγόμενη εκδοχή με το λιωμένο τσένταρ, αλλά προτιμούμε να συνδυάσουμε τις τηγανητές πατάτες μας με ελληνικά τυριά. Πρώτη επιλογή είναι φυσικά μια εκλεκτή φέτα, την οποία θα θρυμματίσουμε πάνω από τις καυτές πατάτες μόλις τις βγάλουμε από το τηγάνι και θα πασπαλίσουμε με λίγη ρίγανη, λίγο θυμάρι, ή λίγο δυόσμο. Εναλλακτικά, τηγανίζουμε τις πατάτες σε ροδέλες και όταν ψηθούν τις πασπαλίζουμε με τριμμένη ώριμη κεφαλογραβιέρα που θα λιώσει και θα τις απογειώσει. Μπορούμε να δοκιμάσουμε και ένα σκληρό κεφαλοτύρι ή ξηρό ανθότυρο που δεν θα λιώσουν τελείως.
Όταν μιλάμε για πατάτες με τυρί μπορεί να σκεφτούμε και το μπέικον. Κι εδώ, υπάρχουν πολλές «ελληνοπρεπείς» παραλλαγές. Για παράδειγμα, σπάμε τις πατάτες με τη φλούδα τους σε ακανόνιστα κομμάτια, τις τηγανίζουμε και τις συνδυάζουμε με μια κρέμα μυζήθρας (μυζήθρα – γάλα στο μούλτι και για λίγη ώρα σε μέτρια φωτιά ωσότου γίνει κρέμα) και από πάνω κομματάκια από τηγανισμένο κρητικό απάκι ή μανιάτικο σύγλινο.
Εντάξει, τα τηγανητά δεν είναι για κάθε μέρα, αλλά οι πατάτες με το τυρί κάνουν καλή «παρέα» και στο φούρνο! Κι εδώ, οι παραλλαγές είναι πολλές και μπορούν να ικανοποιήσουν κάθε γούστο. Μια ιδέα: Βράζουμε τις πατάτες ολόκληρες (κατά προτίμηση με τη φλούδα, που έχει και τις περισσότερες φυτικές ίνες), τόσο όσο να μαλακώσουν για να μπορούν να κοπούν. Όταν κρυώσουν, τις κόβουμε κατά μήκος στη μέση και «σκάβουμε» λίγη από τη σάρκα τους για να δημιουργήσουμε μια «βαρκούλα». Ανακατεύουμε τη σάρκα με τυρί κρέμα και τριμμένη γραβιέρα , γεμίζουμε τις πατάτες και ψιλοκόβουμε από πάνω λίγο μπέικον. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για περίπου 15 λεπτά, ωσότου η επιφάνεια πάρει χρυσαφί χρώμα. Δεν θα μείνει ούτε ψίχουλο!
Μια ακόμη συνταγή φούρνου είναι να χρησιμοποιήσουμε τις πατάτες σαν «λαζάνια»: Κόβουμε τις πατάτες σε λεπτές λωρίδες και στρώνουμε μια πρώτη στρώση σε ένα πυρέξ. Από πάνω ψιλοκόβουμε ζαμπόν ή γαλοπούλα και προσθέτουμε τυρί που λιώνει σε φέτες επαναλαμβάνουμε τις στρώσεις και φροντίζουμε η τελευταία να είναι στρώση πατάτας. Ψιλοκόβουμε από πάνω λίγο μπέικον, ρίχνουμε λίγο τριμμένο τυρί. Χτυπάμε δύο αυγά με ένα φλιτζάνι γάλα και περιχύνουμε να πάει παντού. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά.
