Πρέντζα Κεφαλονιάς
Χώρα: ΕλλάδαΌταν αναφέρεται κανείς στην Πρέντζα είναι απαραίτητο να διευκρινίζει την προέλευση της μια και με την ίδια ονομασία συναντάμε διαφορετικά τυριά σε διαφορετικές περιοχές. Για παράδειγμα στα βλαχοχώρια της Ηπείρου ο όρος Πρέντζα περιγράφει ένα τυρί τυρογάλακτος, μια μυζήθρα δηλαδή, συχνά αλατισμένη, ενώ στη Ζάκυνθο ένα φρέσκο, αλοιφώδες τυρί, συνήθως από κατσικίσιο γάλα. Στην Κεφαλονιά όμως η Πρέντζα αποτυπώνει την επινοητικότητα των παλιότερων γενεών, που δεν εννοούσαν να αφήσουν ανεκμετάλλευτο και το παραμικρό ίχνος τροφίμου. Στην κυριολεξία δεν πρόκειται για τυρί, αλλά για παρασκεύασμα, το οποίο αξιοποιούσε τα τρίμματα που έμεναν στα βαρέλια της Φέτας όταν άδειαζαν. Μην ξεχνάμε ότι το νησί είχε τεράστια παράδοση στην παραγωγή Φέτας και οι Κεφαλλονίτες τυροκόμοι φημίζονταν ως οι καλύτεροι τεχνίτες σε αυτό το είδος τυριού, ήταν δε περιζήτητοι τόσο στην ηπειρωτική Ελλάδα, όσο και στις γειτονικές χώρες. Βέβαια, τώρα πλέον δεν μπορούμε να μιλάμε για κεφαλλονίτικη Φέτα, μια και τα Επτάνησα δεν περιλαμβάνονται στην οριοθετημένη ζώνη ΠΟΠ, οπότε, τυπικά, η Πρέντζα παράγεται με βάση το λευκό τυρί άλμης.
- ΠροέλευσηΚεφαλονιά
- ΔομήΜαλακό, κρεμώδες
- ΓάλαΠρόβειο, κατσικίσιο ή αγελαδινό
Η ταυτότητα του τυριού
Τύπος τυριού και είδος γάλακτος:
Παραδοσιακό, αλοιφώδες παρασκεύασμα με βάση το λευκό τυρί άλμης, από αιγοπρόβειο γάλα. Ως βάση επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η αλμυρή βαρελίσια Μυζήθρα, που λέγεται «στούμπα».
Προέλευση:
Το νησί της Κεφαλονιάς.
Μέθοδος παραγωγής:
Παραδοσιακά, τα τρίμματα της Φέτας ή/και της Μυζήθρας «στούμπα» που έμεναν στα βαρέλια αφού άδειαζαν, «δουλεύονταν» με ελαιόλαδο και θυμάρι (ή θρούμπι), σε αναλογίες που κυρίως είχαν να κάνουν με τις προτιμήσεις κάθε παραγωγού, μέχρι να αποκτήσουν αλοιφώδη υφή. Στις σύγχρονες εκδοχές χρησιμοποιείται λευκό τυρί άλμης, συχνά μαζί με Μυζήθρα και το μείγμα συνήθως ωριμάζει σε ξύλινα βαρέλια για μερικές εβδομάδες.
Τεχνικά χαρακτηριστικά:
Μαλακή στην υφή, αλοιφώδης με μικρούς κόκκους, αυτή η «τυροσαλάτα» παίρνει το χρυσοκίτρινο χρώμα του λαδιού, ενώ το θυμάρι ποικίλει με γκριζοπράσινα στίγματα τη μάζα της. Δεν υπάρχουν προδιαγραφές και δεσμεύσεις σχετικά με την λιποπεριεκτικότητα και την υγρασία.
Περιγραφή:
Στη μύτη επικρατεί το θυμάρι, με το ελαιόλαδο να λειτουργεί ως φόντο, καλύπτοντας πάντως τα αρώματα του τυριού. Η γεύση είναι ιδιαίτερη, πικάντικη, κάποτε και επιθετική, αλμυρή και επίμονη.
Εποχικότητα:
Κάποτε η Πρέντζα αποτελούσε βασικό συστατικό της καθημερινής διατροφής στα αγροτικά νοικοκυριά. Διαθέσιμη σχεδόν ολόκληρο το χρόνο.
Χρήσεις:
Ωραίος ουζο-τσιπουρομεζές, αλειμμένη σε παξιμάδι ή φρυγανισμένο ψωμί, ταιριάζει ακόμα με λαδερά, ή τοματοσαλάτες, ενώ δεν μπορεί να λείπει από την παραδοσιακή κεφαλονίτικη «ριγανάδα».
